Ludwik Flaszen

(1930–2020) eseista, krytyk, współzałożyciel i współanimator Teatru Laboratorium Grotowskiego (1959–1984), dyrektor tej placówki w ostatnich latach jej istnienia. Długoletni współpracownik Grotowskiego, miał istotny udział w kształtowaniu orientacji artystycznej i rozwoju „teatru ubogiego”. Czynny uczestnik i świadek doniosłego epizodu w historii teatru XX wieku. Był niemal ostatnim przedstawicielem pokolenia założycielskiego Teatru Laboratorium. Od roku 1985 mieszkał w Paryżu. Prowadził zajęcia i wykłady w wielu krajach. Praktykował własną wersję technik ciała-głosu w warsztatach aktorskich, w oparciu o słowo wielkich pisarzy, głównie Dostojewskiego, Kafki, Becketta. Kontynuował działalność pisarską. Autor kultowej niegdyś książki Cyrograf – tomu esejów i małych próz o sytuacji jednostki w systemie totalitarnym (pierwsze wydanie 1971, ostatnie – Kraków 1996; wersja francuska – Paryż 1990). Jego tom szkiców o teatrze Teatr skazany na magię (Kraków 1983) zawiera teksty związane ze współpracą autora z Jerzym Grotowskim i jego udziałem w kształtowaniu twórczej doktryny Teatru Laboratorium. W roku 2010 nakładem wydawnictwa Icarus ukazała się jego ostatnia książka Grotowski & Company, a w 2014 wydanie polskie przygotowane przez Instytut im. Jerzego Grotowskiego.