Katarzyna Kalwat

reżyserka, absolwentka psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, stypendystka rządu francuskiego. Jej prace często mają początek w poszukiwaniach archiwalnych i skupiają się na badaniu mechanizmów pamięci i postpamięci. Zrealizowała m.in. spektakl Holzwege (TR Warszawa, 2016, w ramach nurtu programowego Młody TR), który zdobył Grand Prix 22. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, a także Reykjavik ’74 (Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu, 2017), który otrzymał drugą nagrodę w Konkursie Sztuki Reżyserskiej Interpretacje 2018. Podczas tegorocznego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień 2018 zaprezentowała operę Rechnitz (TR Warszawa, 2018). Reżyserka działa na styku dziedzin sztuki, a także bada wspólny obszar performansu i teatru. Zrealizowała m.in. instalację performatywną Robert Walser. I would prefer not to (Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, 2018). W kwietniu w ramach Showcase'u Nowego Teatru zaprezentowała projekt Maria Klassennberg. Ekstazy (Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, TR Warszawa, 2019) zbudowany wokół biografii i nieznanej twórczości artystki Marii Klassenberg. Ostatnim projektem Kalwat z pogranicza dziedzin jest Grotowski non-fiction zrealizowany wspólnie z artystą wizualnym Zbigniewem Liberą (Wrocławski Teatr Współczesny, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, 2019).